Ο ν. 3604/07, εκφράζοντας μία νέα φιλοσοφία, ελαστικοποίησης του δικαίου των ανωνύμων εταιριών, ώστε οι εταιρίες να λειτουργούν με βάση κανόνες που ανταποκρίνονται στην ιδιαίτερη δομή τους, κατηγοριοποιεί καταρχήν τις ανώνυμες εταιρίες, διακρίνοντας μεταξύ, πρώτο, των «μικρών» και των «μεγάλων» εταιριών και, δεύτερο, των εισηγμένων και μη εισηγμένων εταιριών. Παράλληλα, ο νέος νόμος διευκολύνει τη λειτουργία των ανωνύμων εταιριών, απλουστεύοντας αφενός το περιεχόμενο του καταστατικού τους, αφετέρου τη διαδικασία συγκρότησης και λήψης απόφασης των εταιρικών οργάνων. Επιπρόσθετα, ελαφρύνεται ο έλεγχος των εταιριών, καταρχήν, των «μικρών» εταιριών, στη συνέχεια δε ο τακτικός έλεγχος και ο έλεγχος των εισφορών στην εταιρία.Η παρούσα μελέτη αποσκοπεί σε μία πρώτη ερμηνευτική προσέγγιση των νέων διατάξεων στο σύνολό τους και θα πρέπει να αξιολογηθεί υπό αυτή την οπτική γωνία. Ιδιαίτερα θα πρέπει να τονιστεί ότι οι νέες διατάξεις δεν έχουν αποτελέσει αντικείμενο συστηματικής ερμηνευτικής επεξεργασίας, με εξαίρεση κάποιες μεμονωμένες μελέτες, που όμως επικεντρώνονται σε ειδικές ρυθμίσεις τις οποίες εισάγει ο νέος νόμος. Επιπρόσθετα, η εφαρμογή των νέων κανόνων δεν έχει ακόμη δοκιμαστεί επαρκώς, πολύ δε περισσότερο η δικαστική κρίση δεν έχει επιτελέσει κανένα ερμηνευτικό έργο, με εξαίρεση βέβαια τα σημεία, στα οποία οι συντάκτες του νέου νόμου επιχείρησαν να καθιερώσουν κανόνες τους οποίους ήδη είχε υιοθετήσει η νομολογία.

Το βιβλίο επιχειρεί μία συνολική προσέγγιση της εταιρικής διακυβέρνησης ως συστήματος οργάνωσης της εξουσίας στην ανώνυμη εταιρία. Η προσέγγιση έχει ως βάση τη διεθνή διάσταση του ζητήματος, όπως διαμορφώνεται σταδιακά ιδίως στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ και στην Ιαπωνία. Το ελληνικό σύστημα εταιρικής διακυβέρνησης του ν. 3016/2002, αναλύεται διεξοδικά μέσα από αυτό το πλαίσιο, με συχνή αναφορά και στη λοιπή σχετική νομοθεσία. Οι αναλύσεις δεν περιορίζονται στη διοίκηση της εταιρίας, αλλά επεκτείνονται και στη δραστηριοποίηση των μετόχων, στα όρια που διαγράφει η ισχύουσα νομοθεσία, καθώς και στο ρόλο του ελεγκτή των οικονομικών καταστάσεων της εταιρίας, όπως διαγράφεται από τον πρόσφατο ν. 3148/2003. Ιδιαίτερο βάρος δίδεται στην ανάμιξη των θεσμικών επενδυτών στη διαδικασία λήψης των εταιρικών αποφάσεων όπως και στο διάλογο μεταξύ των φορέων εξουσίας στην εταιρία. Η αναγκαία ένταξη του ελληνικού συστήματος στο πλαίσιο που δημιουργείται στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης οδηγεί και σε εκτεταμένες αξιολογήσεις της διαδικασίας εναρμονισμού των εθνικών νομοθεσιών, στον τομέα του εταιρικού και του λογιστικού δικαίου, η οποία καθίσταται επίκαιρη με το πρόσφατο σχέδιο δράσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τον εκσυγχρονισμό του εταιρικού δικαίου. Ιδιαίτερη σημασία λαμβάνουν, για τον εφαρμοστή του δικαίου της ανώνυμης εταιρίας, ιδίως οι αναλύσεις των υποχρεώσεων της εταιρίας και των οργάνων της, μέσα από ένα καθεστώς διαφάνειας, αλλά και της ευθύνης των φορέων εξουσίας μέσα στην εταιρία, μέσα από την προοπτική της βέλτιστης οργάνωσης της εταιρίας και του τρόπου λειτουργίας της.

Το βιβλίο επιχειρεί, μέσα από μία κατ’ άρθρο ερμηνευτική προσέγγιση των διατάξεων του ν. 3016/02, για την εταιρική διακυβέρνηση, όπως ισχύει μετά το ν. 3091/02 να οριοθετήσει το εύρος των νέων υποχρεώσεων που επιβάλλονται στις εισηγμένες στο Χρηματιστήριο Αθηνών εταιρίες. Παράλληλα επισημαίνονται τα ειδικότερα ζητήματα που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν οι εφαρμοστές της νέας νομοθεσίας, σε σχέση με τις ήδη ισχύουσες ρυθμίσεις του εταιρικού και του χρηματιστηριακού δικαίου. Ιδιαίτερες αναλύσεις έχουν αφιερωθεί και σε εταιρίες ειδικού σκοπού, όπως τα πιστωτικά ιδρύματα ή οι εταιρίες επενδύσεων χαρτοφυλακίου, με την ερμηνεία των σχετικών με αυτές τις εταιρίες νομοθετικών ή κανονιστικών κειμένων. Με στόχο την ένταξη του νέου συστήματος εταιρικής διακυβέρνησης των ελληνικών εισηγμένων εταιριών στο γενικότερο διεθνή περίγυρο, αξιολογείται χωριστά το ελληνικό θεσμικό πλαίσιο, από τη σκοπιά των θεσμικών επενδυτών, με αναφορές στα ισχύοντα σε αλλοδαπές έννομες τάξεις.