Με δεδομένη την ανάπτυξη της αγοράς συμμετοχικής χρηματοδότησης, αλλά και τις νομοθετικές εξελίξεις, οι οποίες οδηγούν στη δημιουργία ενός νομικού καθεστώτος που διέπει τη συμμετοχική χρηματοδότηση, το πρακτικό και θεωρητικό ενδιαφέρον που παρουσιάζει η παρούσα μονογραφία, η πρώτη στην ελληνική βιβλιογραφία για το συγκεκριμένο θέμα, αναδεικνύεται σημαντικό. Ύστερα από μία σκιαγράφηση του τρόπου λειτουργίας των διαφόρων μοντέλων συμμετοχικής χρηματοδότησης, με αναφορά σε σχετικά πρακτικά παραδείγματα και με βάση τον ρόλο που διαδραματίζει η πλατφόρμα για τη συγκέντρωση κεφαλαίων, αναλύεται διεξοδικά η ελληνική νομοθεσία γι’ αυτή τη μορφή χρηματοδότησης, από τη σκοπιά του δικαίου της παροχής επενδυτικών υπηρεσιών, του δικαίου του καταναλωτή, της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες, καθώς και άλλων ειδικών κανονιστικών ρυθμίσεων. Επιπρόσθετα, αντικείμενο σχολιασμού αποτελεί και η πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, που διαβιβάστηκε στο Συμβούλιο στις αρχές Απριλίου του τρέχοντος έτους και που αναμένεται να οριστικοποιηθεί άμεσα, χωρίς ουσιαστικές αλλαγές.

Η οδηγία 2011/61/ΕΕ ακολουθεί μία πραγματιστική προσέγγιση, αφού επιλέγει ως αντικείμενο ρύθμισης τους διαχειριστές οργανισμών εναλλακτικών επενδύσεων, αφήνοντας τη διαμόρφωση του τρόπου λειτουργίας των ίδιων των οργανισμών στην αγορά, ή και στην κρίση των εθνικών νομοθετών. Την αφορμή για το παρόν σύγγραμμα παρέσχε η ανάθεση του έργου της ενσωμάτωσης της οδηγίας 2011/61/ΕΕ στο κυπριακό δίκαιο, από το Υπουργείο Οικονομικών της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η έλλειψη μεγάλης εμπειρίας, εξαιτίας του περιορισμένου χρόνου εφαρμογής των διατάξεων της οδηγίας, η εξελικτική διεργασία της λειτουργίας των αγορών, αλλά και η δυναμική πορεία της τάσης προς θεσμοθέτηση του ευρύτερου δυνατού φάσματος των φορέων οι οποίοι δραστηριοποιούνται στον χρηματοοικονομικό τομέα, τάση που αποκτά –υπό το πρίσμα της παρατεινόμενης οικονομικής κρίσης– ολοένα περισσότερους υποστηρικτές, τουλάχιστον στο επίπεδο των κέντρων παραγωγής ρυθμιστικών κανόνων, καθιστά το παρόν έργο ένα πρώτο ερμηνευτικό εργαλείο σε διεθνές επίπεδο.

Το παρόν έργο φιλοδοξεί να παρουσιάσει μία ολοκληρωμένη και επικαιροποιημένη προσέγγιση του κ.ν. 2190/1920 αλλά και του δικαίου των ανωνύμων εταιριών εν γένει. Προς τον σκοπό αυτόν έρχεται να παρακολουθήσει όλες τις εξελίξεις της νομοθεσίας και νομολογίας, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Οι εξελίξεις αυτές, τόσο στα πλαίσια της ΕΕ όσο και στη χώρα μας, εξακολουθούν να λαμβάνουν εκρηκτικές διαστάσεις «παρασυρόμενες» από τη συνεχώς μεταβαλλόμενη οικονομική εξέλιξη, που διέρχεται πότε την ανιούσα και πότε την κατιούσα φάση του κύκλου. Ιδιαίτερα έχει αξιοποιηθεί η συχνά μεταβαλλόμενη νομολογία, που ανοίγει, και πάντως προσπαθεί να ανοίξει, νέους δρόμους για την επίλυση των προβλημάτων που παρουσιάζει η αγορά. Κυρίως δρόμους ανοίγει η νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που επηρεάζει και την ερμηνεία του εθνικού δικαίου, ακόμη και όταν τούτο δεν έχει κοινοτική προέλευση.

Σκοπός του έργου όμως δεν είναι να καταγράψει απλά τις θέσεις της νομολογίας και τις απόψεις της θεωρίας αλλά να εισφέρει στον μεταξύ τους διάλογο και κυρίως να προσφέρει πρακτικές λύσεις. Οι συνεργάτες των δύο ανά χείρας τόμων, καθώς διακρίνονται για το επιστημονικό τους ύψος, συχνά εκφράζουν καινοτόμες απόψεις, που καθοδηγούν τόσο τους νομικούς της πράξης όσο και εκείνους της θεωρίας. Οι απόψεις τους αυτές έχουν συνήθως ως γνώμονα την προστασία των συναλλασσομένων με την εταιρία, την προστασία της μειοψηφίας και την ενίσχυση της ευελιξίας, λειτουργικότητας και σταθερότητας της οντότητας αυτής.

Η κατάταξη της ύλης ακολουθεί την κλασική δομή ενός υπομνηματιστικού έργου: προτάσσεται το κείμενο του νόμου και ακολουθούν η βιβλιογραφία, τα περιεχόμενα και το αλφαβητικό ευρετήριο της οικείας συμβολής και έπεται το κείμενο της ερμηνείας.
Στον πρώτο τόμο του έργου ερμηνεύονται τα άρθρα 1 έως και 17β (Κεφάλαιο πρώτο, Γενικές διατάξεις) του κ.ν. 2190/1920, ενώ, σε εκτενή αυτοτελή κεφάλαια, αναλύεται το Ευρωπαϊκό Εταιρικό Δίκαιο και η νομολογία του ΔΕΕ για τις εταιρίες. Ο δεύτερος τόμος περιέχει την ερμηνεία των άρθρων 18 έως και 24 για το Διοικητικό Συμβούλιο, με ξεχωριστό κεφάλαιο αφιερωμένο στις αμοιβές στις εισηγμένες εταιρίες και στις επιχειρήσεις του χρηματοπιστωτικού τομέα, 25 έως και 35γ για τις Γενικές Συνελεύσεις, 36 έως και 40α για τους Ελεγκτές και τα δικαιώματα μειοψηφίας και 42ε § 5 για τις συνδεδεμένες επιχειρήσεις